دودی که از کله ی من خارج می شود. نه به ناس مربوط است. اینکه هر جا هرمی باشد. گلدگوئیست ها پرزندت می کنند. بین ما هر ماجرای عاشقانه ای. اینکه چه وقت این سکه. حتمن که تقصیر بازار نیست! مشت همه را باز می کند. اینطوری باد یاد می گیرد. به هر سمتی که می خواهدمی میرد. روبروی آب روی همه بایستد. اقیانوسی از سنگ که کوتاه نمی آید.

کاشکی یه سال همه مالا بار بونن کل یک. نوشته شده در شنبه سی ام آذر 1392ساعت 23 توسط فرهود جمالی.

سرنوشت ننوشت گرنوشت بدنوشت کاش میشد سرنوشت رااز سرنوشت. را از خود م راند م . و تا م د تها. به ت ماشای ر فت ن ت. ب رای ی ک ع مر. را با یک بغل چش م انتظاری آغاز کرده ام. هوای اطراف م پر از. خوابها را با تو زیبا می کنم هر شب. تاب آتش را تماشا می کنم هر شب.